Akbash

Er zijn een hoop hondenrassen die in Nederland erg voorkomend zijn. Als je een dagje buiten gaat lopen, is de kans groot dat je deze veelvoorkomende hondenrassen zult treffen. Maar er zijn ook hondenrassen die een stuk zeldzamer zijn, maar wel in Nederland voorkomen. Een van deze meer zeldzame hondenrassen is Akbash. Het is een zeldzaam ras, maar zeer elegant. De Akbash vindt haar oorsprong in West-Turkije, zo’n drieduizend jaar geleden. Hier ontstond dit ras als een hond van veedrijvers die de Mastiff doorkruisten met windhonden. De Akbash is dus een echt veehoeders ras en is wat lichter dan andere rassen van veehouders.

Wat moet je allemaal weten over Akbash?

Akbash heeft een witte of gebroken witte vacht. Deze vacht is dik en kan enigszins zwaar aanvoelen. Je hoeft deze vacht niet speciaal te verzorgen, alleen borstelen is al voldoende. De Akbash is een geweldig ras en dit komt voornamelijk door zijn rustige en stabiele karakter. Hij is heel erg loyaal en aanhankelijk als het aankomt op een gezin of op kinderen. Akbash is dus een echte gezinshond en als je op zoek bent naar een hond voor je gezin, dan is het aanschaffen van Akbash echt een aanrader. Een rustige, stabiele hond die dus erg loyaal is en ook enorm kan genieten van deelnemen aan het gezinsleven en in een huis zijn met anderen.

Dit ras kan goed behagen, maar heeft ook een onafhankelijk karakter. Het maakt Akbash een uitstekende waakhond. Het voordeel van Akbash is ook dat dit ras het geen enkel probleem vindt om te gaan trainen en dit dus ook graag doet. Het is wel aan te raden om Akbash zo vroeg mogelijk te laten trainen, zodat hij snel kan socialiseren. Als je te laat begint met het trainen van een Akbash, dan kan het zijn dat hij zich territoriaal en agressief zal gaan gedragen. Dus op tijd trainen met een Akbash is erg aan te raden. Wist je trouwens dat Akbas (zonder h dus) in het Turks ‘witte kop’ betekent? Daar komt dus de naam Akbash vandaan.

Wat voor een ras is Akbash eigenlijk precies?

Het ras Akbash is niet een ras dat officieel wordt erkend door de Raad van Beheer. De Kennel Club heeft het ras wel erkend. Maar in principe maakt het natuurlijk helemaal niets uit dat het ras niet officieel wordt erkend. Laten we kijken naar de verdere kenmerken van dit ras: het ras is eigenlijk altijd wit. We kunnen Akbash zeker een groot ras noemen. Als Akbash te zwaar is, dan is dit onnatuurlijk voor dit ras en dat kunnen we dan ook wel ongezond noemen. Bij de schoft moet Akbash tussen de 71 centimeter en 86 centimeter lang zijn. Dit zijn wel goede maten om te meten, zodat je precies weet of jouw Akbash aan het juiste voldoet of niet.

De Akbash loopt verder behoorlijk gemakkelijk en verbruikt weinig energie. De achterbenen zijn het sterkst van Akbash en daar doet dit ras dan ook het meeste mee. Hij beweegt zichzelf als het ware voort met zijn sterke achterbenen. Het is niet gek als je het hoofd van een Akbash wat laag ziet hangen. Dit is namelijk zijn normale bouw. Als een Akbash zijn hoofd weer echt heel laag hangt, nog onder de schouders, dan is het wel belangrijk om even op te letten, aangezien een Akbash zijn hoofd relatief laag laat hangen en meestal op gelijke hoogte met de schouders. Dit zijn de uiterlijke kenmerken van de Akbash, van dit echt prachtige Turkse ras.

Hoe gezond is een Akbash eigenlijk?

Het mooie aan een Akbash is dat ze relatief weinig erfelijk gezondheidsproblemen hebben. Dit komt voornamelijk vanwege de werkachtergrond van dit Turkse ras in de bergen van Turkije waar ze vooral werkten voor veehouders. Een Akbash kan gemiddeld tussen de 10 en 11 jaar oud worden. Er zijn honden die een stuk ouder kunnen worden, maar aan de andere kant is dit ook een redelijk goede leeftijd en wordt een Akbash dus ook niet extreem jong. De ontwikkeling van het ras is in de Turkse bergen erg gericht geweest op functionaliteit en minder op hoe mooi de hond eruitziet, daarom is deze hond over het algemeen erg gezond.

Er is een aandoening die bij veel andere soorten hondenrassen voorkomt, en dus ook relatief vaak bij een Akbash. Daarom is het zeker de moeite waard om deze aandoening even onder de loep te nemen, want misschien ben jij wel het trotse baasje van een Akbash en heeft jouw hond onlangs deze aandoening gekregen. Dan is het goed om er meer over te lezen, zodat je precies weet wat deze aandoening nu eigenlijk inhoudt en wat je ertegen kunt doen. Het gaat om de aandoening heupdysplasie. Dit is een ziekte en deze ziekte ontstaat eigenlijk door zowel omgevingsfactoren als factoren die meer genetisch bepaald zijn. Het is dus lastig te zeggen hoe een hond precies heupdysplasie heeft kunnen krijgen, specifiek een Akbash.

Wat moet je weten over de aandoening heupdysplasie?

Heupdysplasie is eigenlijk een ziekte waarbij heupproblemen ontstaan bij honden die al wat op leeftijd zijn. Dit komt meestal door verschillende ontwikkelingsstoornissen die in de heupen ontstaan. Bij honden van het hondenras Akbash is het goed om als de hond één jaar oud is een röntgenfoto van de heupen te laten maken en dit eigenlijk regelmatig te laten doen. Op deze manier kan heupdysplasie vroegtijdig worden vastgesteld als dit bij jouw hond ineens voor zal gaan komen. Gelukkig zijn er deskundige dierenartsen die criteria hebben en aan de hand van de röntgenfoto’s kunnen ze kijken of deze foto’s overeenkomen met de criteria.

Als dit het geval is, dan zal een dierenarts dit meteen en dus vroegtijdig aan het baasje van dit ras laten weten dat een Akbash eventueel heupdysplasie. Het voordeel hiervan is wel dat je er dan vroegtijdig bij bent en dat je hierin rekening kunt houden met het uitlaten van een Akbash en met hoeveel dit ras zal gaan bewegen. Een dierenarts bekijkt de röntgenfoto’s eigenlijk op basis van verschillende scores. Hoe lager de scores van de resultaten zullen uitvallen, hoe minder tekenen van dysplasie te zien zullen zijn. Als een Akbash op beide heupen 106 scoort na zo’n röntgenfoto, dan heeft hij de maximale score en heeft hij dus wel degelijk dysplasie.

Hoe ga je om met een Akbash?

Een Akbash heeft veel beweging nodig. Denk aan ongeveer een uur per dag wandelen. Het is dus enorm aan te raden om samen met een Akbash het bos in te gaan en iedere dag een heerlijke wandeling van ongeveer een uur te maken. Je zou ook hiervoor een wandelservice kunnen inschakelen als je zelf niet zoveel wilt wandelen of hiertoe niet meer in staat bent. Verder is het van belang om in je achterhoofd te houden hoe de Akbash is ontstaan en dat ze van oorsprong gewend zijn om in grote open ruimtes te bewegen. Ze moeten dus nog steeds veel buiten zijn en als je hem opsluit, dan krijg je hiervoor destructief gedrag in de plaats.

Het opsluiten of veel binnenhouden van een Akbash is dus niet heel slim. Mocht je in een flat wonen en geen (grote) tuin hebben, dan is het wellicht verstandiger om een ander hondenras uit te kiezen. Maar als je wel veel ruimte hebt buiten en zelf ook graag houdt van wandelen en van de bossen intrekken, dan heb je aan een Akbash echt een geweldige hond. Het spreekt misschien voor zich, maar wandelingen in het bos waarbij Akbash zonder lijn kan rennen geniet de voorkeur, omdat de Akbash dan echt helemaal tot zijn recht komt en doet wat hij het liefste doet: heerlijk rennen en buiten zijn. Dit soort dingen zijn dus heel goed om te weten.

Hoe kun je het uiterlijk van een Akbash het beste verzorgen?

We hebben nu al heel veel verteld over de Akbash, maar het is ook fijn om te weten hoe je het uiterlijk van een Akbash het beste kunt verzorgen. De vachtlengte van een Akbash is gemiddeld te noemen en is meestal iets langer rondom de nek en ligt dan mooi op de huid. Er zijn ook honden van dit ras die van nature wat langer haar hebben. Er zijn dus een paar variaties hierop. Het is dus ook afhankelijk van welke hond jij precies hebt hoe je met het uiterlijk van een Akbash om zou moeten gaan en hoe je dit uiterlijk het beste zou kunnen verzorgen. Iedere zomer kan het voorkomen dat dit ras wat haren zal gaan verliezen.

Hoe komt dit precies? Dit komt voornamelijk door het verlies van het onder vacht. Hierdoor kan er wat haaruitval voorkomen. Dit is een seizoensgebonden vachtwisseling te noemen. Verder moet je een Akbash voornamelijk regelmatig poetsen om ervoor te zorgen dat de vacht dof wordt. Dit is het belangrijkste wat je moet doen qua verzorging van een Akbash, verder valt het enorm mee en heeft een Akbash geen andere verzorging nodig. 

Al met al is het dus een bijzondere hond die gehoorzaam en loyaal is, die rustig is, en die het liefst veel ruimte nodig heeft in de buitenlucht. Een hond die je dus maar al te graag in huis zou willen hebben.