Ekster(konijn)

Eksterkonijnen zijn ontstaan uit kruisingen tussen Japanners, zilvervossen en chinchilla’s. De welbekende aftekening dankt het dier aan de Japanner, terwijl de witte vachtstukken een erfenis zijn van de zilvervos en chinchilla. Dit zeer onbekende konijnenras is qua vachttekening zeer moeilijk te fokken, en komt daarom ook niet zo veel voor. Eksters komen voor in de kleuren zwart, havana, blauw en lilac. Het zijn lieve, aanhankelijke konijnen met een gemiddeld gewicht van 2,5 tot 4 kilo.

Andere benamingen

Het eksterkonijn staat ook bekend onder de volgende namen: 

• Ekster
• Magpie

Land van herkomst

Eksterkonijnen komen oorspronkelijk uit Engeland, waar de dieren magpie genoemd worden.

Geschiedenis van de ekster

De ekster is ontstaan door japanners te kruisen met konijnenrassen met de welbekende chinchillafactor. Hiervoor worden voornamelijk zilvervossen en chinchilla’s gebruikt. De chinchillafactor is dominant overervend, en zorgt ervoor dat er geen geel pigment kan aangemaakt worden in de huid. Wat bij de Japanner geel of rood gepigmenteerd is, komt door inkruising van de chinchillafactor zilverwit tot uiting. 

Het eksterkonijn is een konijnenras dat nog niet heel lang bestaat, pas in 1981 is het eksterkonijn in het land van herkomst erkend. In Engeland worden deze dieren magpie’s genoemd, naar de Engelse benaming voor de zwart-witte vogel ‘ekster’. Vandaar dat het ras in Nederland ook als magpie bekend staat. 

Eksters zijn zeer zeldzame konijnen, en worden niet veel gezien. De reden hiervan is waarschijnlijk de moeilijkheid bij het fokken om perfect getekende dieren te krijgen.

Uiterlijke kenmerken van dit konijnenras

Als je naar een eksterkonijn kijkt, zie je een middelgroot konijn met een gewicht van 2,5 tot 4 kilo. Het lichaam is licht gestrekt en de hals behoort erg kort te zijn. Het lichaam is vol en breed, de poten zijn relatief kort en goed gespierd. De kop is vooral bij rammen goed ontwikkeld, en er zijn goede, flinke wangen aanwezig. De oren zijn gemiddeld 12 centimeter lang en hebben mooi afgeronde toppen. 

Eksterkonijnen hebben een korte vacht die glanzend is en dicht aaneenliggend. Ze hebben een normale hoeveelheid onderwol en kunnen, mits ze het hele jaar buiten gehouden worden, ook met winterse temperaturen buiten leven. 

Kleuren van dit konijn

De ekster is altijd tweekleurig, en kan voorkomen in vier verschillende kleurstellingen. De ene kleur is altijd zilverwit, en de contrasterende, andere vachtkleur kan één van deze vier kleuren beslaan: 

• Zwart
• Bruin (havana)
• Blauw
• Lilac (gouwenaarkleur). 

Zwarte en bruine eksterkonijnen hebben altijd bruine ogen, lilac en blauwe dieren moeten volgens de rasbeschrijving blauwgrijze ogen hebben. Lilac en bruine konijnen hebben daarnaast bij bepaalde lichtinval een rode gloed in hun ogen, welke ook wel vuurgloed wordt genoemd. 

Aftekening: zeer lastig te fokken

Het fokken van een perfect getekend eksterkonijn is zeer lastig. Om deze reden zijn er ook zeer weinig fokkers te vinden die zich toeleggen op het fokken van de ekster. Het kruisen van goed getekende dieren betekent namelijk nog niet dat de nakomelingen ook goed getekend zijn. Slecht getekende ouderdieren kunnen daarentegen wel perfect getekende nakomelingen krijgen. Er zijn geen voorspellingen te doen over de tekening waarmee de nakomelingen geboren worden. 

Het ideale eksterkonijn heeft scherp afgetekende kleurvlakken, waarbij er geen witte haren in de gekleurde vlakken mogen komen. Over de kop, rug en staart wordt een denkbeeldige lijn getrokken. Waar de kop links gekleurd is, moet deze rechts wit zijn. De hals moet tegenovergesteld zijn, en de schouders zijn dan weer links gekleurd en rechts wit. In feite waar links op het lichaam kleur zit, moet rechts op het lichaam een wit vlak zichtbaar zijn, waarbij de lijnen zo strak mogelijk afgebakend moeten zijn. 

Karakter van het eksterkonijn

Eksterkonijnen zijn zeer rustige konijnen met een gelijkmatig temperament. Ondanks dat ze onder de Nederlandse huishoudens erg onbekend zijn, is de ekster zeker geschikt als huisdier en maatje voor kinderen en volwassenen. 

Gebruiksdoel van de magpie

Het eksterkonijn wordt voornamelijk gehouden door een zeer select groepje fokkers en mensen die naar tentoonstellingen gaan met hun konijnen. Als huisdier zijn ze geschikt, maar komen ze eigenlijk nooit voor. 

Bijzonderheden

Het eksterkonijn is in feite exact hetzelfde als de Japanner. Maar waar de Japanner een geel-oranje-rode vacht heeft, is deze kleur bij de ekster sneeuwwit.

Duitsland kent zijn eigen eksterkonijn, namelijk het Duitse Rhônekonijn. Bij het Rhônekonijn zijn de scherp afgetekende vlakken niet aan de orde. De kleurverdeling hoort bij dit ras namelijk op die van een berkenstam te lijken. Ook zijn Rhônekonijnen kleiner als de ekster, met een gewicht tussen de 2 en 3 kilo.